Referat będzie dotyczył problemu, w jaki sposób wyznaczane jest odniesienie przedmiotowe nazw własnych (np. „Arystoteles”, „Lwów”) i nazw gatunkowych (np. „tygrys”, „cytryna”, „woda”, „złoto”). W moim wystąpieniu zamierzam:
(1) omówić deskrypcyjną teorię odniesienia, zgodnie z którą odniesienie nazw własnych i gatunkowych dane jest za pomocą deskrypcji (Frege, Russell) lub wiązek deskrypcji (Wittgenstein, Searle);
(2) zanalizować główne argumenty przemawiające za przyjęciem omówionego wyżej stanowiska;
(3) przedstawić wysunięte przez Putnama i Kripkego zastrzeżenia skierowane pod adresem deskrypcyjnej teorii odniesienia; (4) spróbować udzielić odpowiedzi na dwa pytania: czy zastrzeżenia te są zasadne, a jeżeli tak, to czy jest to wystarczający powód do odrzucenia deskrypcjonizmu i przyjęcia na jego miejsce którejś z konkurencyjnych teorii odniesienia.