Swoje wystąpienie zamierzam poprzedzić obszernym wprowadzeniem dotyczącym, z jednej strony, sensu zainteresowań człowiekiem na gruncie filozofii (dokonam m.in. porównania filozoficznego i naukowego sposobu stawiania pytania o człowieka), oraz z drugiej strony, ukierunkowanym na omówienie znaczenia terminu „filozofia hermeneutyczna”.
Z kolei w głównej części referatu, poświęconej już wyłącznie Gadamerowi, zaprezentuję specyfikę jego ujęcia filozofii hermeneutycznej. Przedstawiając ogólne problemy filozofii Gadamera, zatrzymam się przy omówieniu jego odniesienia do wiedzy naukowej. Zrekonstruuję jego spór z myślą scjentystyczną oraz program korekty samoświadomości nauki. W trakcie rekonstrukcji poglądów dotyczących nauki zamierzam zaprezentować swojej oceny jego odniesienia do nauki.
W zasadniczej części wystąpienia ukażę, na czym polega u Gadamera podjęcie pytania o człowieka i to, jak proponuje on rozważać problematykę człowieka. Intencją referatu nie jest omawianie rezultatów hermeneutycznego ujęcia człowieka. Zagadnienie to jest złożone i wymagałoby bardzo obszernego przedstawienia, wykraczającego poza zakres podjętego przeze mnie tematu. Nie znaczy to jednak, by referat ograniczał się do samej rekonstrukcji sposobu podjęcia przez Gadamera pytania o człowieka. Moim zamierzeniem będzie również podzielenie się uwagami na temat jego ujęcia problemu człowieka i możliwości rozwinięcia jego stanowiska.